De eerste oneerlijke vinder

Lieve allemaal,

Er is weer veel gebeurd sinds mijn laatste verslag!

Vrijdagmiddag begon het allemaal toen ik richting Londen vertrok voor een meetingweekend met Carine! Het reizen ging helemaal goed. Normaal ben ik niet zo´n held in het openbaar vervoer maar het is me nu gelukt (oke wel met hulp van de mannetjes bij de metro en het schema dat Carine me van te voren gestuurd had). Maar wat was het leuk om Carine weer te zien en lekker plat Urkers te kunnen praten voor anderhalve dag. We hebben vrijdag de highlights van Londen gezien (big ben, londen eye en trafalgar square) en daarna weer heerlijk, op aanraden van mij, gegeten bij de Pizzahut. Daarna zijn we vertrokken naar Carine's host-family. Die waren gelijk superaardig dus dat was erg leuk. Om twaalf uur was het dan tijd om Carine's 18e verjaardag in te luiden :) Erg gaaf om dat samen te kunnen vieren in Londen.
De volgende dag begonnen we met het verjaardagsontbijt van de familie dat bestond uit pannenkoeken met zelfgemaakte chocoladesaus. Heerlijk. Daarna konden we met frisse moed naar Oxford street om daar te winkelen. En toen werd het al snel weer tijd om afscheid te nemen en we allebei weer terug moesten naar onze familie. Het was dus een superleuk weekend!

Zondag ben ik weer naar dezelfde kerk geweest als vorige week. Ook deze keer was het weer erg leuk. Ik voel me echt welkom daar. Heel veel mensen nemen even de tijd om een praatje met me te maken, te vragen hoe het met me gaat of me gewoon even een knuffel te geven.
Mijn host-mum (ik noem haar Star) en mijn host-dad (afgekorte naam is Mta want ze hebben beide hele moeilijke onuitspreekbare namen) leiden vanaf woensdag een house-group. Dat is een soort van bijbelstudiegroep en die komen hier dus vanaf morgen elke woensdagavond. Omdat er ook veel jongeren bij zitten ben ik ook in die house-group ingedeeld dus dat is wel heel gaaf.

Maandag was Thandie ziek dus ik had de hele dag de oppas. Toch was het erg gezellig met haar, een beetje filmpjes gekeken en pizza gegeten. Om een uur of 3 was het tijd om Kayla op te halen van school met de taxi. Thandie ging gewoon mee, want ze voelde zich al beter. Omdat de taxi al voor de deur stond greep ik de eerste beste sleutelbos mee die ik zag in de hoop dat het goed zou gaan. Toen ik de deur dichtgooide had ik al zo'n voorgevoel dat het niet helemaal klopte. Toch maakte ik me nog niet al te druk en haalde eerst Kayla op. Maar toen we eenmaal met zn drieën voor de deur stonden en ik zag dat ik een sleutel had voor 1 van de 2 sloten en de deur dus niet open ging, raakte ik lichtelijk ik paniek. De buren hebben namelijk ook geen sleutel en ik had ook geen mobiel bij me om iemand te kunnen bellen. En Star zou pas 3 uur later komen. Gelukkig zag ik dat de sleutel van de achterdeur er wel aan hing dus ik probeerde over de schutting te klimmen. Dit is moeilijker dan je zou denken, aangezien de schutting hier nogal hoog was, het zeiknat was door de regen en er allemaal punten aan de bovenkant waren. Gelukkig zag ik dat de buren een container buiten hadden staan en heb ik die maar even geleend en zo ben ik zonder iets te breken het huis in gekomen ;).

Vandaag had ik mijn eerste Engelse cursus in Oxford. Het was echt superleuk. Ik zat vandaag met 3 andere au-pairs; een Italiaan, een Griek en een Duitser. Alledrie erg aardig, in hoeverre ik dat kan zien in anderhalf uur. De les zelf is heel anders dan ik gewend ben in een Engelse les. De leraar ging eigenlijk gewoon met ons praten over ons werk en over waar we vandaan komen enzo en telkens als iemand weer wat verkeerd zei ging hij uitleggen hoe het wel moest. We leren vooral alles zonder accent uit te spreken en hoe we echt vloeiend een gesprek voeren dus dat vind ik wel gaaf!
Na mijn cursus ging ik nog even de High Street van Oxford in om een notitieboekje te kopen voor de cursus en om mijn cadeau voor mijn zus te posten die zondag jarig was. Nadat ik eindelijk de 'post office' gevonden had moest ik daar zelf achter zo'n machine het regelen. Dit ging niet heel soepel, maar gelukkig werd ik geholpen door een medewerkster. De kosten waren 5,50 pond dus ik deed er een tientje in en ik zat ondertussen druk bezig om de postzegel erop te doen en daarom vergat ik om mijn wisselgeld te pakken. Toen ik zo'n tien minuten later mijn notitieboekje af wilde rekenen kwam ik daar dus achter. Zoiets gebeurt mij wel vaker, denk maar aan de keer dat ik mijn id-kaart kwijt was een paar dagen voor ik vertok naar Engeland twee jaar geleden. Of mijn kluispas die 6 km van de school op het fietspad lag. Of mijn mobiel die ik zo'n 15 tot 20 keer op school ben kwijtgeraat. Of mijn rekenmachine die ik in de examenzaal had laten liggen. Of mijn ring die in het filter van de wasmachine is terechtgekomen.
Gek genoeg komen al mijn spullen weer bij me terug. Ik heb altijd eerlijke vinders. Mensen die achter me aan komen rennen met mijn geld dat ik ergens heb laten liggen, of mensen die mijn ov-kaart weer bij mijn huis afleveren. Of al die mensen die mijn mobiel talloze keren weer bij de congierde hebben gebracht. Nog nooit ben ik iets definitief kwijtgeraakt.
Tot nu dus.
Ik ging vol goede moed terug naar het postkantoor, aangezien ik dat geld echt nodig had om dat notitieboekje te kopen. Maar daar werd me doodleuk verteld dat de man achter me had gezegd dat het zijn eigen geld was en dat die het dus had meegenomen. En nee, zij konden me mijn geld ook niet geven. Dus dit werd officieel een mijlpijl, mijn eerste oneerlijke vinder. En ik maar denken dat Engelsen beleefder waren dan Nederlanders... Oke, het was maar 4 pond 50, maar toch!

Morgen heb ik lekker een dagje vrij en dan heb ik gelijk mijn tweede cursus, maar dat is mijn 'exam preperation' dus dat is weer iets anders. Daar word ik echt klaargestoomd voor het CAE-examen.
Ook daar heb ik weer zin in!

Veel liefs,
Marijke

P.s. vraag je je af wie Carine is in dit verslag? Dit is een hele goede vriendin van me en zit ook in Engeland. Je kan haar volgen op carinevdgugten.waarbenjij.nu ;)

P.p.s bedankt voor alle kaarten! Ik krijg elke paar dagen wel een kaart en dat vind ik echt superlief :) Ook vind ik het leuk om alle reacties te lezen!