Thuis!!

Lieve allemaal,

Inmiddels ben ik alweer ruim een week lekker weer in Nederland. Heerlijk om mijn familie en vrienden weer te zien en ik ben inmiddels al druk bezig met dingen regelen voor mijn studie, rijlessen te regelen en ik ben ook alweer gezellig aan het werk.
Ik zal nog even vertellen over mijn laatste week in Engeland. Mijn laatste weekend was heel gezellig. Eerst wat cadeautjes gekocht in Londen en daarna met Marije afgesproken in de ´Le Pain Quotidien´. Daar een heerlijke Belgische wafel gehad en daarna doorgegaan naar Oxford Street waar Carine zou komen nadat ze een weekje in NL geweest was. Nog heel lekker gegeten in de ´Diner´ om daarna nog wat te drinken in ´Fridays´. Veel meer dan van restaurantje naar restaurantje gaan heb ik dus niet gedaan, maar het was wel een hele gezellige afsluiter!
De rest van de week stond in het teken van afscheid nemen. Veel knuffels en vele lieve woorden. Nog extra veel tijd met iedereen proberen door te brengen, terwijl ik druk bezig was met alles inpakken en regelen voor mijn vertrek. Vrijdagochtend was het dan zover. De avond daarvoor hadden we eigenlijk al een beetje afscheid genomen en samen gebeden en gedankt voor de afgelopen 7 maanden. Toch stond iedereen vroeg op om me nog een laatste knuffel te geven en me weg te brengen naar het treinstation. Ik kreeg nog allemaal cadeautjes, kleurplaten en een kaart mee en toen was het echt tijd om doei te zeggen. Doordat het meer een 'afscheidsweek' was geworden viel het afscheid best mee, al was iedereen wel een beetje van slag natuurlijk! Maar toen ik eenmaal in de trein met mijn 1000 kilo aan spullen zat, was het ook wel weer goed. Op mijn bed had ik allemaal cadeautjes voor ze achtergelaten met oa 2 fotolijstjes met een foto van Kayla, Thandie en ik voor de kinderen. Daar waren ze ook heel blij mee hoorde ik later :).
Ik had helaas wel een vreselijk reis. Ik ging met de bus omdat dat een flink stuk goedkoper was en het zou 11 uur duren dus dat valt best mee. Helaas was er nogal een opstopping bij de douane, waarschijnlijk door de aanslagen een paar dagen daarvoor, en stonden we daar 4,5 uur helemaal vast. Doordat de bus niet echt reed viel de airco ook uit, werd het bloedheet in de bus en hadden we inmiddels al 7 uur in de bus gezeten zonder stop, dus iedereen was inmiddels wel door zijn water heen. En we mochten ook de bus niet uit. Uiteindelijk duurde het dus 7 uur om op de boot te komen, terwijl dat stuk normaal 2 uur zou duren. Ondanks de vreselijke reis was het heerlijk om mijn familie weer te zien!

Op dit moment heb ik nog steeds contact met mijn Engelse familie en hebben we ook alweer geskyped. Het plan is dat ik nog een keer naar Engeland kom en zij hadden zelfs nog een plan om misschien een weekendje naar NL te komen dus dat zou heel gaaf zijn.

Voor nu: bedankt allemaal dat jullie de moeite genomen hebben om mijn verhalen te lezen! Heel leuk om al de leuke reacties te horen en dat nog heel veel mijn avontuur gevolgd hebben. Dit was dus mijn laatste blog maar jullie horen het wel wanneer ik aan een nieuw avontuur begin! :)

Veel liefs,
Marijke