Stroopwafels

Lieve allemaal,

Alweer twee weken geleden sinds mijn laatste verslag dus het is weer tijd voor een update!
Vorig weekend kwam Emily dus bij Carine en ging ik natuurlijk even bij ze langs in Londen. Door het slechte weer (ja typisch) niet superveel gedaan, maar het was al heel leuk om Emily na zo'n lange tijd weer te zien! Ik kreeg ook gelijk mijn vijfde pak hagelslag aangereikt, ik kan weer even vooruit nu :). Moet wel zeggen dat ik met een dubbel gevoel naar Londen ging na de aanslagen in Parijs. Ik vind de metro al niet heel erg prettig maar na het nieuws vond ik het helemaal niks meer. Vooral omdat mijn host-parents daarna zeiden dat ze zich toch wel een beetje zorgen maakten, aangezien er al eens eerder aanslagen waren in de metro in Londen...

De kerk bevalt nog steeds hartstikke goed. Ik ontmoet elke week nieuwe mensen en de preken zijn ook heel leerzaam en mooi. Gelukkig kan ik inmiddels bijna alles volgen en begin ik eindelijk te wennen aan de Engelse naam voor een Bijbelboek. Iets dat me heel erg aanspreekt in deze kerk is dat ze heel direct geven aan hun omgeving. Vorige week was er een Thanksgiving-dienst en bracht iedereen allemaal eten en speelgoed mee voor kerstpakketten die ze gaan uitdelen en ondertussen zamelden ze geld in voor twee goede doelen die vanuit deze kerk worden georganiseerd. Ook houden ze zich veel bezig met gewoon wekelijks voedsel uitdelen en maaltijden organiseren. Hopelijk kan ik daar binnenkort ook mijn steentje aan gaan bijdragen!

Vorige week had ik ook weer een heerlijke ongelukswoensdag. Aangezien het weer er hier sterk achteruit gaat en ik al bijna drie maanden niet in bad geweest was (heb 'alleen maar' een douche op mijn kamer) besloot ik om een heerlijk warm bad te nemen in de badkamer van de kinderen toen hier iedereen de deur uit was. Daar heb ik gewoon toestemming voor, dus tot zover helemaal prima. Helaas besloot het warme water dat het genoeg was voor vandaag nadat ik mijn halve bad had gevuld. Dus uiteindelijk had ik een lauw bad dat bijna vol zat. Maar ik liet me natuurlijk niet tegenhouden door een kleine tegenvaller. Vol goede moed begon ik de waterkoker te vullen met de gedachte dat met 3 keer heen en weer lopen mijn bad helemaal top zou zijn. Toen kreeg ik opeens een grandioos idee dat het veel sneller zou gaan als ik het kokende water in iets zou overgieten terwijl ik de waterkoker weer aan zou doen. Mijn oog viel op een grote glazen kan en ik besloot dat dat zou werken. Nadat die waterkoker er eindeloos over deed om te koken giet ik vol goede moed kokend water in de glazen kan. KRAK hoorde ik opeens. En net toen ik me afvroeg of die kan hier wel tegen bestendig was wilde ik de kan optillen (inmiddels bijna vol met kokend water) maar blijft de bodem helaas op het aanrecht staan (de bodem is er dus perfect afgebroken) en giet al het water er dus uit. Gezellig in alle keukenkastjes en op de grond. Gelukkig niet op mij, dus dat was wel een meevaller. Toen ik 's avonds mijn verhaal opbiechtte en aanbood om het terug te betalen kreeg ik te horen dat ik hen natuurlijk niet hoefde te betalen, maar dat het wel een cadeau was dat Star had gekregen van familie en dat de kan uit Zimbabwe kwam. Oeps....
Ergste was nog dat ik nog steeds geen warm bad had ;p.

Hoewel de ouders hun kinderen heel goed behandelen, merk ik wel dat ze heel veel druk op hun schoolwerk leggen. Ik kan me herinneren dat ik in groep 1 en 2 alleen nog maar wist hoe ik met de poppen kon spelen, terwijl Kayla (groep 1) al complete boekjes kan lezen en echt al kan rekenen. En dat niet 3+1, maar echt getallen in de 20. Ook Thandie (groep 5) heeft huiswerk wat ik al heel moeilijk vind, terwijl wij op de basisschool bijna geen huiswerk kregen. Maar alsof dat al niet genoeg is voeren hun ouders toch wel de druk op om ze te laten presteren. Thandie heeft nu dus een privé tutor en een online bijlesprogramma om haar klaar te stomen voor haar eindtoets die volgend jaar is. Ze doet echt vreselijk haar best maar ik merk toch dat haar ouders dan teleurgesteld in haar zijn als ze niet heel hoog haalt op haar bijlesprogramma. Ze durft dan niet eens haar eindscore te vertellen. Dan neem ik haar maar altijd apart en zeg dat ik, wat ze ook haalt, al ontzettend trots op haar ben en dan begint ze helemaal te glunderen.
Alhoewel het rot is voor Thandie weet ik wel dat haar ouders het goed bedoelen. Ze zijn zelf opgegroeid in een omgeving waarin school niet echt werd gestimuleerd en ze willen hun kinderen gewoon de best mogelijke toekomst geven.

Zaterdag heb ik even Milton Keynes verkend, want daar moest een supergroot winkelcentrum zijn. Die moest ik natuurlijk even zien! Groot was het zeker, maar er waren eigenlijk maar een paar winkels waar ik echt heen wilde. Wel waren er buiten allemaal leuke kraampjes waaronder jawel, een 'Dutch stand'. Daar ben ik natuurlijk meteen naartoe gegaan en daar moest ik wel wat kopen. De pepernoten schreeuwden bijna om gekocht te worden, maar (omgerekend) 5 euro voor een klein zakje pepernoten ging me toch net iets te ver. Dus koos ik maar voor een reuzenstroopwafel met nutella. Allerleukste was nog wel dat ik in het Nederlands kon bestellen :) Helaas waren er geen frikandellen, als ik in Nederland ben is dat het eerste wat ik wil eten. Die mis ik echt vreselijk ;p.
Het valt me wel op dat je hier blijkbaar overal stroopwafels ('Dutch toffee waffels') kan kopen. Heb in 2 weken tijd al 3 keer stroopwafels gespot :).

Voor de rest gaat het nog steeds heel goed hier. Natuurlijk zijn de kinderen af en toe gewoon supervervelend, maar de goede momenten overtreffen dat weer helemaal. Als Thandie dan opeens naar me toe komt om 'I love you' te zeggen (omdat ik de kip gekruid had op de manier waarop zij het het lekkerst vindt haha) of als Kayla zegt dat ik 'the best' ben omdat ik even met haar een puzzel maak of met de barbies speel, dan maken ze dat weer helemaal goed. Ik heb trouwens ook niks te klagen want ze zijn eigenlijk gewoon hele beleefde, goed opgevoede kinderen die af en toe gewoon even niet luisteren. Ik merk dat ik ook met de ouders een steeds betere band krijg en ik begin me echt aan dit gezinnetje te hechten.
Ook ben ik sinds kort begonnen in een voorleesboek waar ik dan elke keer een hoofdstuk uit voorlees. Dit blijkt een groot succes te zijn. Dat is 1 van de weinige reden waar ze zich echt voor willen haasten met pyjama aantrekken, etc. En dan moet ik stiekem toch wel even lachen als Star ze op bed legt en zegt dat ze gaat voorlezen en het antwoord van Thandie dan is: 'Nooo, we want Marijke to read us, because she's the best.... No offence'. Moet ik ook gelijk toegeven dat ik het voorlezen erg leuk vind, ik ben zelf namelijk ook heel benieuwd naar de afloop van het boek ;p.

Ik heb ook weer hele leuke vooruitzichten. 3 december heb ik een Christmas Party/Spaande tapas met mijn Engelse Cursus, zaterdag naar Londen, 5 december sinterklaas vieren met wat andere au-pairs en aankomende vrijdag Black Friday (alle winkels gooien hun producten dan in een mega-sale voor 1 dag). Ik ben toevallig vrijdag vrij dus ik waag me in Oxford en ik hoop dat het daar ook gedaan wordt. Zeker weten dat ik dan ook ga meedoen! Schijnt behoorlijk heftig te zijn, maar ik ben wel heel benieuwd.
Oja en over minder dan een maandje ben ik gezellig even in Nederland. Even heerlijk frikandellen eten, all you need is love kerstspecial kijken en onbeperkt borden groente met aardappelen eten. Ik heb er zin in :)

Liefs,
Marijke